garip sokak...
Sağa kırıyorum direksiyonu. Hayır değil bura gelmek istediğim yer değil. Tabelalar bile yanıltıyor bazen. Soru sormaya çekiniyor dilim. Geri geri gidiyorum biraz dikkatlice geldiğim yolu inceliyor gözlerim. Soru soracak kimse yok. Ortak oldu bu kez kaderim benimle, sormak istemiyorsun madem sorma diyor şimdi gülerek bana. Çekiyorum sağa bir ki derin nefes burundan al ağızdan ver dokuz on bu kadar yeter. Radyo çekmiyor mu burda saat 14.00 haberleri sesini neden duyamıyorum hala. Düğmelerle oynuyorum, vakit geçsin de sakinleşeyim biraz.
Neden burdayım neyin büyüsüne kandım yine bilmiyorum. İniyorum arabadan. Dar sokaklar bir sürü apartman. Burda kaç insan barınıyor olabilir? Saat 14.15 sokakta kimsenin olmayışı can sıkıcı. 15 dakikadır aylak aylak dolanıyorum.Arabadan ne kadar uzaklaşmış olabilirim. Bilmediğim yerlerde böyle futursuzca dolaşmam ne kadar mantıklı? Burası güvenli bir yer mi?Gözümün önünde karecikler görüyorum elimle ovuşturuyorum gözlerimi kareleri kovuşturuyorum.Karnımın gurultusunu işitiyorum sonra. Şekerim düşüyor olabilr mi bir şeyler alabilmel için market bakkal arıyorum. Neden kimse yok burda? Bir kapıyı tıklatıyorum sonra nerden geliyor bu cesaret. Umarım çaldığım kapı bir katilin veya bir sapığın değildir. Lütfen bir aile olsun lütfen lütfen. Boşuna telaş yapıyorum kapıyı kimse açmıyor. Arabaya dönüyorum Neyseki arabayı sandığımdan daha çabuk bulabildim.
Çıkıp gidiyorum o sokak arasından. Sonra ana caddeye çıkınca tekrar bakma isteği oluşuyor, o boş sokakta hiç bir şey göremeyeceğime emin çeviriyorum başımı. Böyle canlı bir yerden mi çıktım az önce ben.Biri bana gördüklerimin hayal ürünü olduğunu söylese boynuna sarılıp ağlayabilirdim. Koşarak biri geliyor yanıma "hanımefendi lütfen yolu kapatmayın" diyor azıcık açık camımdan içeri giren etkileyici ses. Başımın döndüğünü hissediyorum.Kesin rüya görüyorum.
Psikiyatri uzmanım ağır bir depresyon atlattığımı söylemişti oysa şimdi kendimde şizofreniden şüpheleniyorum.
Kafamı çevirip adama bakmaya yetmiyor cesaretim. Dönmekte olan başımı sallayıp bir kaç nefes alıyorum hızlı hızlı. Yavaş yavaş ilerliyorum sonra. Neşe dolu sesler yükseliyor az önce in cin top oynayan mahalleden.
Eve dönüyorum.
İlaçlarım nerde benim anti depresanlarım uyku haplarım. Biraz su bolca kimyasal şimdi uyku zamanı. Yarın bu şikayetleri doktoruma anlatmalı mıyım ya tüm gördüklerim bir düşse gerçekten durumum kötüleşmişse. Neyse şimdi uyumalıyım, uyumal.., uyuma...
bir öykü denemesi
Güzel bir öykü olmuş... Zevk ve heyecanla bitirdim diyebilirim... Aslında biraz daha soyutvari anlamlar yüklemelisin. Mesela, " Neden burdayım neyim büyüsüne kandım yine bilmiyorum. İniyorum arabadan. Dar sokaklar bir sürü apartman. Burda kaç insan kendi yalnızlığından sıkılmış, yıkık hayalleri arasında yaşamaya çalışıyor. Ya da ben, kim bilir hangi korkularımın esareti altında cesurca dolaşabiliyorum bu bilinmedik kiminin hüsranını saklayan yaşam sokaklarında... " gibi :)))
YanıtlaSilteşekkür ederiiim:)
Silöneri paragrafı çok beğendim bunun için soyutvari anlamlar elimden geleni yapacağım inşallah daha çok okudukça gelişebileceğimi düşünüyorum tekrar çook teşekkür ederiiim:))
İyi öneri.
Silben de ilgiyle okudum.daha önce denemiş miydin bilmiyorum ama devam etmelisin bence.
YanıtlaSil:)) ay teşekkür ederim beğenmene çok sevindim :)
Silinşallah geliştirerek devam ettirebilirim:))
Heyy, çok beğendim :) Devam et lütfen :)
YanıtlaSilteşekkür ederiim çinguum acemice yazdık işte bi şeyler:))
Silben de devam ettirmeyi umuyorum inşallah güzel bi şiler yazabilirim:)))
Bir mimin var Şeyma :) http://kavanozdakibeyin.blogspot.com/2012/09/mim-favori.html
YanıtlaSilaldım bile yaptım bile senin mimi sonra gördüm notumu düştüm bile :))
Silçok bile oldu ama bile bile olmadı kendiliğinden oldu "mimin var dediler geldik" var ya hııh işte o çinguum sevgileeer:))
Aaa yapmışsın bile sahi :) Dedim ya kimler yaptı tam bilmiyorum diye (:
SilÇingumm sevgileer ^^
hu huuuuuuu!!! bu çok güzel şeyma devam etmelisin kesinlikle.
YanıtlaSilçook teşekkür ederim çok mutlu oluyorum ama böylekii :))
Silokumaya devam gelirse güzel bi şeyler yazacağım inşallah:))
öykü kahramanına not;Navigasyon alsın:))
YanıtlaSilgüzel bir deneme:))sevdim:)
söylerim alsın bana da lazım bi tane kola takmalık elde taşımalık gerçi şimdiki telefonlar yapıyo bu işlemiki hııh işte bana onlardan lazım:))
Silteşekkür ederiim:))
Harika bir resim. Bizim sokakta Kalı ilk görüşüm gibi
YanıtlaSilben de diyorum kalı ne bloguna baktım kii kedicik kralmış bu :)))
Silben de hep yanlış yazıyorumkii çoğunlukla farkedilmiyo yazarken :))
resim güzel değil mi ve biraz da ürkütücü sanki:))
Başarılı devamı gelmeli bunun :))
YanıtlaSilihiihii teşekkür ederim ben de devamı gelsin diye umuyorum bakalım pirekızı bi de hoşgeldinki bu seni buralarda ilk görüşüm:))
SilFilm sahnesi canlandi bende, bak hoş olmuş, hem sokaklar ilgi alanimdir devami gelsin,
YanıtlaSilSokaklambasi ve kelebekleride dahil edebilirdin:)
ilham gelirse neden gelmesin elif iim bi de beğenmişsin ki:))
Silüç beyazım olsan yine vazgeçmem senden deyip acayip romantik bi yorum bıraksam mı sana dedim sustum ama şimdi durduramadım kendimi sorii:))
böyle böyle fikirleri topluyum ben di mi ama:))
aa sokak lambası ve kelebekleer gözümde şöyle bi canlanınca çok hooş aklımdaaa:)
daa önce de yazmıştın.
YanıtlaSilama iyi yazıyorsun.
çok sürükleyici olmuş, gizemli.
heyecanla okudum kii.
:)
bekliyodum yorumunu, beğendiğine çook sevindiiim:))
SilEtkileyici.. ;)
YanıtlaSilteşekkür ederiiim:))
SilBence de iyi ama daha da üstünde durmalısın dostum. Daha özgür hisset yazarken. Hani bize yaşat hissettiklerini. Kolay gelsin.
YanıtlaSilteşekkür ederim elimden geldiğince gelişmeye çalışıyorum. fantastik yönde gitmek istemiştim ama okuma bakımından eksik kaldığım bir dönemdi garip sokak o yüzden yarım kalmış öykülerimden.
SilSen de yazıyormuşsun. Güzel olmuş, ben bu tarz psikolojik öyküleri seviyorum, seninki de ilgi çekici olmuş.
YanıtlaSilbenimkiler kısa soluklu bir nefeslik şeyler genelde ama severim yazmayı öykü. Uzun süreli yazabilenlere de imrenirim çok başka bi yetenek. :))
Sil