Ufacık bir mucize-öykü-


Yol kaygandı arabaysa hava şartlarına göre hayli hızlı son dönemeci bir yerlere çarpmadan geçmiş olmamız nerdeyse mucizeydi. Nerdeyse...

Çalılar, çıplak ağaçlar, kar taneleri.

Keskin bir frenle durduk. Araba yine kaydı, geniş alanda sürüklenişimiz frenin aniliğiyle kıyaslanınca kısa bile sayılabilirdi.

Burası benim yeni okulumun bahçesi buraya alelacele getirilişim kendi okulumdan pis sırıtışlar ve küçümseyici bakışlarla dolu başka bir okula sürüklemişti beni. Bana göre tüm okullar aynıydı. Tüm okullara aynı beni götürürdüm. Bakış demişti bir gün en sevmediğim öğretmenim  "Yalnızca bir bakış çevrendeki her şeyi değiştirebilir."

Asıl mucize,asıl büyü.

Mucizelere inanmıyorum.

Bakış mı bu yer bu uzun sutunlar sonu gelmez duvarlar.Kalbimin sıkıştığını hissediyordum. Bu yer bana bambaşka şeyler öğretebilirdi,belki mucize öğrenilebilen bir şeydi. Ben reddetmeden önce tüm kapılarım tümüyle kapanmamışken henüz. Kalbimin aralık kapılarına okulun soğuk koridorlarından ılık bir rüzgar esiyordu bu histen hoşlanmamıştım.

Elim uzun saçlarımı sımsıkı saran lastik tokama gitti. Anneme nazlanalanarak başım ağrıyor dedim. Annem sesini çıkarmadı bu kez gerçekten kızmış olmalıydı. Bu kaçıncı okul, bu kaçıncı utanç?

Bana dair olan ümidin yavaşça kaybolduğunu görmek ben de ilk kez acı uyandırmıştı.

Kapılar, sıralar, hepsi birbirinin aynı kız çocukları ve hepsi birbirinin aynı erkek olanlar.

Eller, sayılar, fırçalar,boyalar, anlamsız şekiller, aynı anda hareket eden bedenler.

Okulumuz çok yönlü.

Çok yön kuzey,güney,batı. Ah bir de doğu . Doğmak asla güneşe yakışan bir fiil olmadı benim için. Doğu evet her neyse burası şehrin doğu yakası.

Çok geçmeden defalarca tekrarladığımız gibi aileme veda ettim, kalacağım yer. Ranzalar genelde buraya boşken gelmek daha iyi oluyordu. Kokular;parfümler,ojeler,,kremler,şampuan kokuları,çikolatanın her yana sinmiş kokusu ve ne yaparsanız yapın kaçamayacağınız bir ter kokusu 5 kız aynı odada. 6. kız her zaman göze batardı.

Bu kez bir mucize olmalıydı belki de onlardaki son ümit kırıntısını kaybetmeden önce onlara sımsıkı tutunmalıydım bu imkansızdı. Sadece bir yolla mümkün küçücük ufacık bir mucize.
                              -bir öykü denemesi-

Yorumlar

  1. "Belki mucize öğrenilebilinen bir şeydi." Bunu yeni fark ettim. Bende mucizelere inanmıyorum sanırım. Ama inanmak istiyorum. Aksi halde hayallerimize ulaşmamızın imkansız olduğu bir yaşam çekilir gibi değil. :) Bu öykünün devamını isterim,haberin olaa. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hayallerimize ulaşmamızın imkansız olduğu bir dünyada yaşamak ben de mucizelere inanmaya çalışıyorum galiba :DD
      devamı hıı tamam sen istiyosan gelsin o zaman devamı;))

      Sil
  2. Anam anam anam :) Pek beğendim >.<

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. anam anam anaam ismin değişmiş ya kıız:DD
      ay teşekkür ederim ne demiştiik yazmaya devaam;)

      Sil
  3. Şeyma..Budur!! Çok beğendim.

    YanıtlaSil
  4. yeeeey arseli ablam beniiim yazmaya devam hayatın izleri ben de neler bırakacak daha çok merak ediyorum ve beğenilince onlar çok çok mutlu olurum hem de o kadar çok ki ne kadar teşekkür etsem az yine:DDD

    YanıtlaSil
  5. oluyorum u olurum yazmışım yaa çok dikkatsizim ben ablam harfler kaçıyor düşündüğümü yazdığımı sanıyorum ama bi dolu kelime atlıyorum.

    YanıtlaSil
  6. "belki mucize öğrenilebilen bir şeydi.."
    Çok beğendim çingum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim çingum bu bi dolu ziyaretin çok mutlu etti beni yine ona da teşekkür ederiiim :)

      Sil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar