Çirkinlik Nedir??

Yaz bitti. İçimizi ısıtan güneşin son kırıntıları. Denize bıraktı rüyalarını tatilciler. Bir sonraki sene aynı rüyayı görmek için bronz tenleriyle döndüler.

Zor sorulara cevaplar arayıp durdum ben.

Bir atın çiftelerini yemiş kadar bezginim artık. Yağmurlu bir günde on saat direksiyon sallamış kadar.
Çamaşır makinesinde unutulmuş ıslak çamaşırlar kadar bezginim işte. Yolun ortasında kalakalmış bir kaplumbağa kadar.

Beni buldular. Zor olmadı onlar için eminim. Aslında ben saklanacak şeylerin göz önünde daha görünmez olduğuna inanan bir insanım. Beni buldular çünkü bir an çektim dikkatlerini. Sakinliğime mi vuruldular yoksa sahteliğime mi bilemem. Beni buldular ve oracıkta vurdular işte. Soğuk kanlı bir katildi her biri.Saniyenin onda birinde dahi, gözlerinden bir parçacık tereddüt, bir parçacık merhamet geçmedi.

Beni buldular. Suyuma zehir kattılar. Gizlemeden gözümün önünde. Kızmadım hiç birine. Kızamazdım hakkım yok. Ben göründüm gözlerine.

Beni buldular. Cismime takılıp kaldılar. Bala üşüşen sinekler gibi.Etimi koparıp atsam yüzüme bakmazlardı eminim. Bacaklarım çekti onları ve biraz da kalçam. İnsanın alçalmasının sınırı yok,öğrendim.

Beni buldular çünkü onları arıyordum ben. Her birinden öğrenecek şeyim var. Her biri öğretmenimdi benim. Her birinin yoklamasında var yazılmalıyım. Her biri beni görmezden gelirken bilmeli varlığımı.

Yazı bitti. İçimizdeki son insaniyet kırıntıları.Ahlakımızı yaktık monitör sobalarda. Gökdelenlerden bıraktık fakirliğimizi, bankalar efendimiz artık. Son model telefonlarla döndük kredi kuyruklarından, vergilerinden bihaber olduğumuz arabalarla. Bir sonraki ekstreye kadar nasıl olsa rahatız. Hele bir gelecek ay şunun taksidi bitsin, boşluğunu en yeni şeylerle kaparız.