Dualar ve Yaşamın Olağan Akışı
Sevgili blogcum,
Açtım açtım kapattım seni. Yazdım yazdım tamamlayamadım. Şimdi iyi ki tamamlayamamışım diyorum. İnsan zamanla dinginleşiyor.
Sezai Karakoç'un şöyle bir sözü var sanıyorum: "Seni yok sayacaklar, sen daha çok var olacaksın." Öyledir.
Bazı şeyleri zorlamamaya karar verdim. Bazı ruhlarda kendini bulursun. Dersin ki önceden tanışmış gibiyim bu kişiyle. Öyle bir his. Kimisiyle de saatler geçirirsin. Gönlünü açarsın. Beklersin ki o da gönlünü açsın. Açmaz. Artık bildiğim bir şey var. Ben samimi biriyim. Evet zaman zaman geri çekilmelerim oluyor. Gün içinde yaşadıklarım, ruh halim hepsi etken. Ama ben hep kalbini açan biri oldum. İncindim evet ama yine de güzel şeyler öğrendim. Kendimi artık sorgulamıyorum. Kalbim bir şeyden beri durmak istiyorsa bir bildiği vardır. Bir sofradan beri durmak istiyorsa, bir muhabbetten, bir kahveden... Bazı şeylerin o şekilde kalması iyidir belki de. Öyle hayatın akışında olağan temaslar. Fazlası belki zarardır. Olur mu olur. İstemeyene bal da zehirdir pekmez de en nihayetinde.
Sevgili blogcum,
Fal bakmakla ilgili muhabbetler duydum. Böyle şeylerin yayılması korkunç. Şakası bile öyle. Çünkü algısı değişiyor insanın. Allah'a sığınmakta fayda var. Boş işin de korkunç olanları mevcut. Evladına böyle bir miras bırakan anneler. Ne acı.
Sonra helal para mühim. Helaline haram karıştırmamak. Bankalardan yakamızı kurtaramıyor oluşumuz bir bahane mi? O borsaya girilmeli mi? Hisseler düşmüş mü, aman ya Rabbi paramız eriyor mu? Gerçekten içler rahat mı? Kuponlar, kredi kartı maximum puanları. İçimizi deşen bazı başka konular.
Bilmiyormuş gibi hesabının sorulacağını yaşayalım bakalım. Bizim gözyaşlarımız okyanusa akıyor. İçimizi sıkıştıran şeydir bizi ayakta tutan. Tiksindiren kötüden. Bizi iyiye yaklaştıran budur şikayet edemem. Nezaketsiz bir selama tamam değilim. Değerimi bilmeyecek bir mecliste bulunmaya da. Bütün bütün bir manipülasyon belki yaşamak. Gerçekten yaşamak kendin olarak yapayalnız kalmayı göze almaktır. İşte o zaman kapılar açılıyor. Allah'ım yalnız değilim. Sevdiklerinden dostlar gönder bana. Muhabbet sofraları. Kapımı açabileceğim dostlar gönder bana. Allah'ım bu sürgün yerinde bırakma beni. Beni nefsimle bırakma. Bir Peygamber(a.s) duası. Bir an bile beni nefsimle başbaşa bırakma Allah'ım. Ömrümü katından hayırlarla süsle. Bereketlendir günlerimi. Sözlerimi. Beni Sana bakabilecek bir yüzle Sana ulaştır. Amin.
Sevgiyle...
Şeyma
Peygamberin bile nefsinden çekinmesi, insanın içini kendine karşı ılıklaştırmıyor mu?
YanıtlaSilO kadar güzel bir bakış ki yazarken düşünmediğim bir yanı sayende gördüm. Gerçekten öyle. Kendine insan daha bir merhametle bakıyor böyle düşününce. Teşekkür ediyorum çok çok çok.
Sil