Yol Ayrımı -öykümsü-

Her şeyden vazgeçtim.

Tüm yanlış anlaşılmalar için bir bedel ödüyorum.

O yüzden sıyrılmış biz dizin acısından daha fazla değil şimdiki acım. Sizi kaybettiğimi biliyorum. Sizi bir daha asla bulamayacağımı da. Sıcacık elinizi bir saniye bile tutamayacağımı biliyorum. Yüzünüzle beraber gülen gözlerinize sevgiyle bakamayacağımı,bir cümlenizi aklınızı okur gibi tamamlayamayacağımı biliyorum.

Asırlardır unutulmuş bir şarkıyı dillendirir gibi adımı söyleyişinizi özleyeceğim en çok. En çok yağmurlu günlerde şemsiyeyi taşıyan sol elinizi, unuttuğum bir şeyi hatırlatırken kulağımın arkasında hissettiğim nefesinizi özleyeceğim. En çok o kadar işte daha fazlası değil.

Neden bilmem birdenbire gerçekleşti bu. Bir karar verdim ve uyguluyorum.

 Basamaklarını sayabilmek için ömrümün yürüyen merdivenleri kullanmıyorum artık.. Çiftlere denk gelirsem hala sizi seviyorum. Teklere denk gelirsem  beni hala seviyorsunuz. Yollarım hep sevgiye çıkıyor. Obsesif bir kompulsifliğe doğru sürükleniyorum.

~Kısacık Öykümsü~

Not: Alakasız görsel.Koyunlarımla televizyon izliyoruz.