Kendimle Baş Etmenin Yolları

 Sevgili blogcum,

Bu yer beni hastalıklı bir ruh haline sürüklüyor. Zihnimin bir yanı inatla dönmek istemiyor. Zihnimin diğer yanı bütün herkesi yok etmek istiyor. İkisini de yapamıyorum. Dönüyorum ve her şey yerli yerinde. 

Sevgili blocum, bazı şeyleri üzerine alınman beni üzüyor. Neyinim ben senin? Partnerin. Komşun. Yoldaşın. Bazı dertlerinden söz ettiğin kimse. Belki uzaktan arkadaşın. Bunu soruyorum kendime. Ne yapsak olmayan bir bağsızlık. Korkuyoruz birbirimizden. Niye? Sende olan marazların hepsi bende de varmış anladım. Seni kınamamıştım gerçi ama anlamamışım da. Şimdi kabul ediyorum. Bütün korkularına ben de sahibim. Bütün endişelerin benimle de beraber. 

İnsan bir şeyleri kabul edince işlerin kolaylaşacağını düşünüyor. Pek de öyle değilmiş blogcum. Onu uzunca süre zihnime almadım. Getirmedim aklıma. Oyaladım.  Alçaltan bir yönü var insanı. Çiğ, vıcık vıcık. Bana iyi gelmeyen bir yanı.  Manipülasyon ve uyku arasında öldürmek istediğim kişilerin listesinde adı var. Hayatı hayatıma dokunmasın istiyorum. İrkiliyorum. Ne yapmalıyım? Bu hikayeden öğreneceğim şey ne?

Biliyor musun blogcum dün yaptığım araştırmada ne kadar seçilmiş biri olduğumu öğrendim. Evet bildiğimiz manada seçilmiş. Ulaşılması zor olan kişilere bir şekilde erişmişim ben meğer. Meğer kapılar bana açılmış, yol bana görünür olmuş, tümsekler düzleşmiş ve sanmışım ki herkes için bu böyle. Değilmiş. 

Tüm bu yazdıklarımı kalbini kırmak için yazmadım. İçimi anlamaya çalışıyorum ben. İçimi silkeleyip üç beş kere, minik mandallarla iplere diziyorum. Mandal izleri kalıyor iplerden toplayınca içimin üzerinde. Sonra ütü masasında bekletiyorum. Çay suyunu ütüye katık edip, kısık ateşte yarım dakika üzülüyorum.  Pardon ütülüyorum. Sonra biraz düzleşiyor fakat çok değil. Şöyle jilet gibi olamıyorum be blogcum elimde değil. Hem olsam bile üzerimde kırışmayacak mı? İçimi bunlar için hiç sıkmıyorum. 

Hasılı değil mi ki ben kendimi arıyorum ve çoğu zaman evde olmuyorum. Sen bende nasıl olabilirsin ki? Nasıl bulabilirsin bende kendini? Aramamanı ciddiyetle rica ediyorum.

Sevgiyle...

Şeyma