İç Sesleri-1

 Sevgili blogcum,

Günler salınıp silkelenip geçiyor. 

Bir sonraki günün yemeklerini kafamda kurup duruyorum. Yarın nöbet için börek yaparım. Ziyan olmasın diye mantarları pişiririm.  Sonra ziyan olmasın diye patlıcanlardan yemek uydururum. Sonra ziyan olmasın diye ömrümü küçük karecikler halinde doğrayıp, kısık ateşte suyunu çekene kadar pişiririm.  Hiçbir şeyi yoksa suyu var çünkü ömrümün, çok iyi biliyorum. 

Sonra yarım kalmış kitaplara sataşırım.  Onlar da olmazsa yarım kalmamış filmleri yarım bırakmak için izlemeye başlarım. 

İnsanın kendiyle ne yapacağını duvara bakarak düşünüyorum. İnsan kendiyle ne yapabilir? 

Hep şikayet et zaten. Bir şükür elhamdülillah dediğini duymadık. Duyduk mu?