Bir Şeyler Bir Şeyler

 Sevgili blogcum,

Bir Aralık yazısı ile karşındayım. Kasım biraz daha büyüttü beni. Bir yaş kadar falan ama geride kaldığım kocaman bir yolu tamamlamış gibiyim. Neredeyse yani. Milimi milimine değil. Annemin elini bırakıp yolun karşısına geçmişim. Geri dönebilirim. İlerleyebilirim.  Herkesin hayatını değiştiren ben değilim. Benim hayatımı değiştiren herkes değil. Duygularımı kontrol edebilirim. 

Aslında iki taraflı bir gerçek var. Değişim gerçek. Fakat trajik değil. Suç yok. Suçlu yok. Sana saraylar sunamadığım için, peşinden kendimi parçalayarak koşmadığım için, anlamadığım türlü yaralarına yara bandı olmadığım için artık üzgün değilim. 

Beni de kanattılar. Defalarca gölgelerde ağladım. Bazen dayanamadım güneşlerde de ağladım. Sırlarımı döktüm önüne. Gelirsin diye. Senin gibiyim sanıp bana gel diye bütün arka odalarımın kapılarını sonuna kadar açtım. Senin gibiydim de aslında daha merhametli halin belki, daha biraz şey halin. Anlarsın belki.  Ama ucunu vermiştim bandın çekmeyi seçtin. Çektikçe çektin. Olabilirdi. İhtimaldi.Şimdi bakma anlatıyorum sırf hikaye olsun diye. Alındığımdan falan değil. Kabul ettim. Hem de öylece. Önce zordu. Sonra az biraz kolaylaştı. Sessizleştim.  Kendi sesimi duyar oldum. Bayağı da güzelmiş sesim. Beğendim. 

Sana hikayeler okuyorum akşamları duydun mu? Kusura bakma bazılarının üzerine tuzlu damlacıklar bırakıyorum. Şiirler daha ıslak ve içli hıçkırıklarla dolu. Sesim gür, sesim dolgun, sesim biraz daha ben. Gün geçtikçe kendi sesimi sahiden buluyorum.

Şimdi bir ömür neden yaşanır söyle bakalım. Sistemi suçlamak için mi? Bir bıçak daha sokmak için mi feleğin çarkına? Bürokratik aptallıklardan şikayetler üretmek için mi yoksa? Acıları yeniden yeniden ısıtmak için belki. Sanki öyle yapınca azalırlarmış gibi.  Suç oranlarını artıran kabarık dosyaların dedikodusu için mi verilmiş bu ömür, söyle. Futbol maçları için mi? Voleybol mu, tenis mi? Moda mı, makyaj mı, estetik mi? Şöhret mi? Para mı? Dolar mı, euro mu, sterlin mi? Bir ömür hangisi için yaşanır, söyle. Kendin için mi? Sen kimsin öyleyse? Kendinden kaçmayı bırakabilecek misin, içindeki o koca boşluğu görünce?

Ah be.