Allah benimleyse beni kim yenebilir.

 Selam blogcum,

Başlıktaki sözü Muhammed Ali söylemiş. 

Adamlar müthiş ya. Müthiş bir iman. Hayran oluyorum. Böyle oluruz inşallah. Sapasağlam. Dimdik. Razı edeceğimiz makamın netliğiyle rahat. Kim ne der, hangi ortamda kabul görürüz diye düşünmeden. Misler gibi. 

Bugün bir işe niyet ettim. Niyet etmek bile beni iyileştirdi gibi hissediyorum. Allah sonunu hayretsin. Bir miktar korku var. Zaten cesaret korkunun olmaması değil, korkuya rağmen harekete geçebilmektir. Helal be. 

Kendini başkasıyla karşılaştırmak kadar zehirli bir şey yok. Çünkü herkesin hikayesi eşsiz. Herkesin yolu da öyle. Bir sürü insanın hikayesini dinliyorum. Yeni ortamlar bu yüzden güzel. 

Yine geleceğim blogcum. Bu küçük bir uğramaydı. 

İyi geceler diyeceğim aklıma şiir geliyor. 

"İyi geceler bayım. 

Hiç yittiniz mi?

En az bir defa yitmeli insan."

Evet aynen öyle. Rahmetli Mevlana İdris. Pek severiz. Böyle ölmek de ölmek. Hak için yaşayarak. Çok mu şey istedim? Evet. Yine de istemeye devam. Güzelden de güzeli. Ben bilemem elbette. 

"Yaptıklarımız için

Yapmadıklarımız için

Elimizi

Dilimizi

Tanrım

Bağışla bizi"

İşte Şeyma böyle. 

Yağmur kokusu, serin rüzgar, çay, bisküvi, okuma standı, Çaylak ve Filozof, rüzgar, rüzgar, rüzgar, toprak kokusu...

Allah'ım ben de seni seviyorum. 

 Ya da şey; "çok güzelsin ben bu kadar sevemem."

Sevgiyle.

Şeyma