Dua, şükür ve varoluş şeyleri

 Selam blogcum,

Bu hafta müthiş yoğun bir haftaydı. Her gün her akşam derslere yetişmek için müthiş bir güç harcamam gerekti. Sonra dedim ki birazını sonra izleyebilirim. Bi' saniye bir nefes alalım. Olaylar pek öyle gelişmese de ufacık da olsa rahatladım. Mecbur değildim, öğreniyordum. Acemiydim, tökezleyebilirdim hatta düşebilirdim bile. Dizim kanayabilirdi. Annem dizime kolonyayla pansuman yaparken ağlayabilirdim. Mesela yani. 

İnsan olduğumu mu unutuyorum? Beşerin kusurluluğumu ağırıma gidiyor bilmiyorum. Bir gün değilse öbür gün kendime aşırı yükleniyorum.  

Sonra sil baştan. Şeyma sen kimsin? Şeyma sen nerden geldin? Şeyma nasıl geldin? Nasıl gidiyorsun? Nereye gidiyorsun? Burdaki varoluşunun amacı ne? 

Buradasın seçildin, güzel. Öyle nereye gittiğini bilmeyen bir güruhun peşi sıra düşünmeksizin gitmek sana göre mi? Değil mi? Öyleyse yol bulmak lazım. Nasıl mı? E sorarak. Kime? 

Ben bu kişiyi tanıdım evet ama neden tanıdım. O pembe gülü bahçede farkettim. O bahçe kapısını her açtığımda kokusunu bana hediye eden çiçeği. Karşımda öylece duran şahane mutfağımı.  Allah'ım ben buraya niye geldim?

Unutmak istediğimden değil de zaman zaman bir boşluğa kapıldığım oluyor. Allah'ım tut elimden düşüyorum. Böyle bazı akşamlar bazen sabahlar bazen iş yerinin tuvaletinde bazen bahçede iki nefes arası içimde nefesleri 4 saniyede alıp 4 saniye tutup 8 saniyede verirken. Nefeslerle o ana dönerken. Allah'ım beni kattın bunların arasına bir şeyi göreyim diye. Ben anlamıyorum Allah'ım acısız yollarla bana ögret derken. Allah'ım nasıl oluyor derken düşünürken ve düşerken? Çok zorlanırken yatsı namazları. Eteğime takılırken bunca gözyaşı. Ararken Allah'ım bırakma beni. 

Dışarıda düğün sesleri. Ve belki hala hayattalarsa cırcır böcekleri. Rüzgar yeniden ve yeniden. Ben bırakmadım Allah'ım onlar ittiler beni. İyiki ittiler. Beni onlara bırakmadığın için sonsuz hamd ederim. Beni benimle bırakmadığın için de sonsuz hamd ederim. Şüphesiz sana döneceğim gün yüzümün ak olabilmesi için. Yine de Allah'ım acı bize. Büyük imtihanlarla bükme belimizi. Yine Sen bilirsin Senin dediğin olur. 

Elimizi, dilimizi Tanrım bağışla bizi. 

Nemi ile,

Şeyma