Yalnız Değilsiniz

 Sevgili blogcum,

Hayatta mükemmelliğe dair beslediğimiz büyük iştahı anlaşılır bulmuyorum. İnsanım ve bazı marazların bende bulunması beni insan kılan en büyük parça. Öyle büyük bir parça ki mesela beni yaratan Allah; "siz günahsız olsanız sizi yok eder, yerinize başkalarını getirirdim." diyor. Faraza yani. Mümkün olmayacak çünkü yorulacaksın, şaşıracaksın, hayal kırıklığına uğrayacaksın. İşte yaşamak.

Gönlümüzün istemediği şeyler acaba hayır mıdır şer midir? Çünkü yine Kur'an diyor ki "insanlar hayrı istediği gibi şerri de isterler." Hem de aynı iştiyakla.  

O yüzden gerçekten istemediğim seyler hakkında dualar ederken acaba hata mı ediyorum düşüncesi geliyor. İstediğim şeyler için de öyle. Orda yine nispeten içimiz kanayarak da olsa benim icin hayırsızsa razıyım diyebiliyoruz.(Diyemediğimiz seferler için ancak Allah'ın affına sığınırız.)Nasıl zor, nasıl zor blogcum, Allah'tan razı olmak? Bunu ilk duyduğumda şok geçirmiştim. Yok artık Allah bizden razı olsun, demiştim. Başımıza gelen şeylere ne kadar bu da Allah'tan diyerek bakabiliyoruz ki? Ben sinyal yakmadan geçen arabalara hala kızıyorum. Benzinliğin önüne park etmiş otobüse bana engel olduğu için öfkeleniyorum. Bazı şeylerin kalbimi kırmasına darılıyorum.

Yine de fark ettin mi blogcum, biraz değiştik sanki. Kötülüğe karşı iyilik. Kişileri, olayları ve kendini okumak. 

Sabah yolda giderken bulutlar o kadar güzeldi ki. Ve bana anlar, anılar veren Allah'ım bana gösterdiklerin için, göstermediklerin için hamdederim. 

Şimdi hilal karşımda zarifçe duruyor. Farkettiren Sen'sin, hamd ederim. 

İncindiğinizi biliyorum. Çok kereler birileri sizin ihtiyaçlarınızı görsün diye yalvararak bakan gözlerinizi tanıyorum. Gözyaşlarını tutan sizi. Güçlü sizi. Yorgun sizi. Yalnız değilsiniz. Hepimiz o kadar çok benziyoruz ki birbirimize. Bir çelişki olarak da bir o kadar başkayız.  

Vitrin mutlulukları ürkütmesin sizi. O büyük motivasyon videoları. Bir dakikanızı verimsiz geçirmemek baskısı. 

Perde kalkınca hangimizin ne olduğu belli olacak. Perde kalkınca asıl mutluluk. Filistinli kadının biz Allah'a borç veriyoruz, dediği yer. Evlatlarını, torunlarını, sevdiklerini... Karz-ı hasen.

Hiçbirimiz garantide değiliz. Sigortalar, kaskolar koruyamaz bizi. Şöyle köşeye koyduğumuz bir avuç amel. Hangisi samimi, hangisi değil? Terazisi bizde değil bu ağırlığın. Yükünü sırtlandığımız dünyanın ya altında kalacağız, ya çekilip çıkarılacağız bu debdebeden. 

Ümitle...

Şeyma