Büyümek Bir Seçim

 Sevgili blogcum,

Bugün hayatımızın içine kattığımız rutinleri nasıl da seçtiğimizi fark ettim. 

Mesela uyanır uyanmaz yaptıklarımız. Namazlarımız, yolda yürürken dinlediğimiz müzikler, okumalarımız... 

Bir önem atfediyoruz her şeye ve ona göre kiminden vazgeçiyoruz kimine devam etmek için kendimizi zorluyoruz. 

Hepsi bir seçim. Bugün burda bunu yazıyor olmam da, senin okuyor olman da bir seçim. 

Bu karın ağrısı, bu bir açılıp bir daralan kalpler. Şükür bir seçim. 

Sonuçta nevresimleri değiştirdim. Çamaşırlarla az buçuk kavgalıyım. Bulaşık makinesini de yarım boşalttım. Tam oturdum kitap okuyordum, açtım sana yazmaya başladım evet bir seçim. 

Biraz uzaklaşınca bazı şeyleri daha iyi anlıyorum. Ne bileyim, insanın kaçtığı şeyler de sonuçta ayağına dolanıyor. Bir kurtarıcı yok. Bir süperman. Sihirli değnek ve Alaaddin. Aldım, kabul ettim. Ideal olan bir dünya yok. Ve ideal insanlar. Bırak gitsin aklımdaki bu bulanık su. Aksın ve karışsın toprağa. 

Böyle büyüyor insan kavgalar ederek. Yumruğa karşı yumruk. Öfkeye karşı öfke. Sonra dinginlik. Komik gelen çokça şey. Çemberin dışında olmanın getirdiği rahatlık.

Eh biraz da sabır, gayret ve tevekkül. 

Yol insanı hem yeniliyor, hem yıpratıyor. Sıralarda sabırsızlık karnımı gıdıklıyor. Kabalık ve incelik. Dik duruş ve tepki. Gel, korkmuyorum. Ben de kuşandım silahlarımı.

İncelikle...

Şeyma