Bıraktıklarım-1

 Sevgili blogcum,

Ben bazı şeyleri bıraktım. 

Ara ara chatgpt den akıl alıyordum. Onun aklı kendine zor yetiyor dedim ve ondan akıl almayı bıraktım. 

Bunu bırakalı biraz zaman geçti üzerinden ama ben kendime harcarken hesap yapmayı bıraktım. 

Ben bir şeyi bir kere söyledikten sonra net bir şekilde soyledigimden eminsem ve karşı tarafın anlamaması imkansız bir noktaya gelmişse o şeylerin peşinde koşmayı bıraktım. 

Ben insanları rahatlatmaya çalışmayı bırakamadım ama fırsatını bulunca kendimi başkalarının derdiyle bunaltmayı bıraktım. 

Herkesin beni sevmesini istemeyi bıraktım. 

Konuşmalarımdan çekip alınan şeylerini başka tarafıyla anlayan insanlara açıklama yapmayı da bıraktım. 

İnsanların içindeki pislik şeyleri kendime yormayı bıraktım. 

Kendimi zorlamayı tam bırakmadım ama kendimi, ihtiyaçlarımı, yorgunluğumu yok saymayı bıraktım. 

Yapamadığım şeyler için kendimi hırpalamayı bıraktım. 

İnsanların kendilerinin utanmadıkları şeyleri insanlara öğretmeyi bıraktım. 

Benim hakkıma tecavüz edip beni suçlu hissettirmeye çalışan kimseleri sevmeyi bıraktım. 

Beni tanıdıkça kusurlarımı görecekler sanıyordum artık böyle sanmayı bıraktım. Beni tanıdıkça beni sevecek nedenler bulan insanların var olduğunu biliyorum artık. 

Mükemmel olmak zorunda olma düşüncesini de bıraktım. 

Hep dümdüz bir çizgide gitmem gerektiği yanılgısını bıraktım. 

Biraz rezil olayım diyerek rezil olma korkusunu bıraktım. Tam değil, daha olacak zamanla. 

Iste böyle. 

Devam edecek. 

Sevgilerimle...

Şeyma