Bazı Gecikmiş Şeyler
Sevgili blogcum, Geçen yazıda "n'olur gel" demişim. Fazla dramatik kaçmış. Yorulsam da Allah'ın bana gerekli gücü vereceğini biliyorum. Yeniden yeniden küllerimden doğabileceğimi öğrendim artık. Kaf Dağı'nı ararken Simurga dönüşen kuşlar vardır. Ben onlardan değilim ama neden olmayayım blogcum. Mümkündür. Yorulsam da Allah'tan başkasına yalvaracak değilim. Muhtaçlığımı hor görme. İnsan ki insanla insan olan bir varlıktır. Olabilirse tabi. Hikaye anlatıcısının beni neden bulduğunu düşünüyorum. İnsanların hikayelerinin bana geliş şekillerini. Nefes alır gibi bir çırpıda geçen yaşamları. İçimi dağlayan şeyleri. Ve gözyaşlarını. Sana anlatamadığım bazı anlar aklıma geldiğin oldu. Yine de üzgün değilim artık. Biliyorum ki her yol bir sonu da olsa yürünmeye değer insanlarla yürünmelidir. Suyun üzerine damlattığımız boyalar bir ritim. Fırçaya sert vurmak sonucu değiştirmiyor. Hatta daha rezil bir hale getirebiliyor. Sertleşmek çare değil. Taşlaşmayı bırak. Yumu