İskenderun Günlükleri-1

 Sevgili blogcum, 

Gördüğün üzere başlık değişti. Peki neden değişti? Mekan değişti de ondan başlık değişti. İçerik aynı mı peki? Ben aynı mıyım? Değilim. Gelecek günlerde de ziyadesiyle değişeceğim muhtemel bir olasılık olarak önümüzde duruyor. 

Gerçi şimdi sen diyorsun. İnsan daimi bir değişim içindedir. Tabiki öyledir blogcum. Ama burayı görmek çok başka bir duygu kattı içime. 

Kocaman valizim. Demir merdivenler. Demir duvarlar. Demir bir sürü engeller. Demirlerden atlayarak köpük tabldotu başarıyla masaya taşımak. Metalik anonslar. Lavabolar, duşlar ve en çok insanlar bir burukluk veriyor insana. 

Yol yorgunluğu, beklenmeyenle karşılaşmanın şokuyla çarpışıyor. Ne bekliyordun deme hemen blogcum. İnsan işte bilemiyor görmeyince. Nerden bilsin?

Yani ben buraya gelirken içimden bir hançer delip geçecek deseler gelir miydim bilmiyorum. Öyle övülenler, söylenenler her şeyi bir kenara bıraktım. Mental bir güç gerektiriyor. Size çarpan şeylerin karşısında parçalanmamanız için. Şükür ki bizde var. Depoladık. Sonsuz hamd olsun. 

Geriye kalan her şey birer teferruat olmuşken namaz daima bizi koruyan bir bekçi gibi bekliyor bizi. Oruç elimizden tutup kaldırıyor. Allah işimizi kolaylaştırsın,diliyoruz. 

Duayla. 

Ş.