İşte geldim mevsim gibi kapına

Selam blogcum,

Kendime kendimi unutturacak meşguliyetler buldum. Bayağı iyi olduğum bir aktivitedir.

Sonra T. Hocamla görüşünce yeniden kendime dönmem gerekti. İyi oldu.

Güne kusarak başladım. Artık dürüm yemekten vücudum infilak etmiş olabilir. Hava da soğuk zaten midemi üşütmüş de olabilirim. Odadaki klima bozuktu dün gece. Belki de ponçik bedenim buraya daha fazla dayanamıyordur.  İnşallah çabuk toparlanırım.  

Dobarlan bıragma kendini, canım kendim.

Neyse odaya modaya kusmadığım için bir sürü şükür. Bu da geçer yahu lar. Birtakım dolapta limon bulmalı, sıcak sulu teselliler. 

Allah bir kere daha, bir kere daha ve bir kere daha razı olsun'lar. 

Dua talepleri. Biraz hisleniş.  

Sonra birazdan fazla hisleniş. Niyet tazeleme. Öfkemin üzerimden geçişi. İnşallah bu kusmaklar birtakım günahlarımın kefaretidir duaları.

Kafamda çalan bu sevdalar boşuna le bu sevdalar boşunalar.

Ben bu taşı attım ama bir sor bakalım neden attım, değil mi ama? Ben bu yolu geldim ama bil bakalım niye geldim? 

Boşuna olmayan her şey için. Allah hakkı için, mutlak adalet günü için insaf. Evet insaf kere insaf. 

Boşuna dememişler; "insaf et sevgilim, insaf din yarısıdır." diye.

İşte öyle.

Samimiyetle...

Ş.