Tripleshot Espresso

 Selam blogcum,

Hayat bazen size tekrar navigasyon kullanmanız için fırsatlar veriyor. 

Kaybolmuşsun çünkü farkında değilsin. Diyor ki bak haritaya bak, yola bak, önüne bak, yanında yakınında ne var bir bak. Sonra bir bakıyorsun aa diyorsun benim burda ne işim var. Dur diyorsun şu bankta bir oturayım dinleneyim, kafamı toplayayım, şu büfeden su alayım iki yudum içeyim. Bu hali müthiş seviyorum. Çünkü bu gerçek bir fırsat. Eve dönme fırsatı.  Şarkıya dönme fırsatı. 

Küçük bir an canım sıkıldı yalan yok. Kendimi de suçladım. Şimdi bakıyorum da ben daima samimi olmaya çalıştım. Kendim olarak hayatta kalmaya çalıştım. Defalarca saldırıya uğradım, uğruyorum. Yine her türlü şerden Allah'a sığınıyorum. 

İnsanın tek bir şansını rezil bir gösterişe harcaması acınası bir şey. Hayat çünkü böyle bir şeye dönüştü kimilerine. İşte ben böyle biriyim. Tebrik ediyorum. İğrenç şeyleri yaparken bile aşırı kaliteliyim. Ne denilebilir ki yine tebrik ediyorum. Bravo.

Sandığınız kadar kaliteli değilim. Ucuz değilim. İnsanım ve memnunum. Buraya kadar gelmek, bu noktada durabilmek yeterince zor. Bir sürü kararlar vermek, bir şeyler için kolları sıvamak, türlü çeşit insanla konuşmak. Yapabilirim. Yaptığım tonlarca şey var tabi ki yapabilirim. Yapıyorum da.Yürüyüp gidebilirim. Gidiyorum da. İnsanların kendilerini fazla önemsemeleri beni her zaman eğlendirmiştir. Verdiğim kararların doğruluğu ile silkeleniyorum. Güzel oluyor. Tasdikleyip zarfa koyuyorum. Görüyorsun yalanlar yalan, gerçekler acı. İnsan kolay değişmiyor, içimdeki çiğ yan için hayli üzülüyorum. 

Kötü edebiyattan ziyadesiyle tiksiniyorum. Kahve bardağı ve ucuz sözler. Anlamsızca uzun cümleler. Dimağımda bıraktığı tat üç günlük acı çaydan farksız. İçine ne kadar şeker atsan da içilesi değil. Fazlasıyla kusmak istiyorum. 

Ben seni anlıyorum, ben seni anlıyorum. Safsatalarla geçen bir ömre sadece acıyorum.

Samimiyetle.

Şeyma