Gün 10
Selam blogcum,
Sahurdan sonra uyuyamadığım için dün gece bayılmak suretiyle ortadan kaybolmadan önce çok az yazabildim. Düşünemiyordum. Son zamanlarda bir şeyleri unutma gibi bir haller geldi bana. Çok çabuk unutuyorum. Demlediğim çayı unutuyorum. Şarja taktığım kulaklığı unutuyorum. Öyle şeyler.
Ama sizi unutmadım. Bir kere yorum yazan herkese ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Devam etmek hayli zorken bana onlar güç veriyor. Yorumlara inşallah yarın cevap vereceğim.
Bugün de müthiş bir baş ağrısı bana musallat oldu. İftardan yarım saat sonraya kadar geçmedi. Kafamı koparıp kenara koyma isteği getirdi ara ara. Sonra o esnada başıma başka çoraplar örüldü. Ben gerçi biraz tahmin ediyordum. Şimdi savaşsam savaşırım dediğimiz bir durumdayız. Bunu T. hocam ile bir konuşacağım.
Ramazan günü çok günaha girmek istemiyorum. İnsanların samimiyetine zinhar inanmıyorum. Bilhassa iş yerindeki insanların samimiyetine inanmıyorum. Ben Allah'a güveniyorum şüphesiz benim için yazdığı her şeyde bir hayır vardır. Bundan ötürü içim rahat. Yine de akıl akıldan üstündür bilenlere danışacağım. Tarafsız kimselere.
Neyse işte başıma bu çoraplar örüldükten sonra gayet iyiydim. Müthiş bir güç geliyor Allah'ım dualarım kabul oluyor. Çok güzel bir his. Çünkü diyorum Allah'ım beni ziyan etme, beni bu insanlara yem etme, beni bu insanların şerrinden koru. Beni bu insanların başıma kakacakları hayır görünümlü şerlerden de koru. Beni görünen görünmeyen bütün kötülüklerden muhafaza et.
Sadece kendime de etmiyorum. Bütün kardeşlerim için dua ediyorum. Çünkü neydi kardeşi için kendi için istediğini istemeyen iman etmiş sayılmaz.
Canınızı sıkmayın. Degisik, tuhaf insanlar her yerde var. Bir de utanmadan konuşmaya devam eden. O konu hakkında konuşunca aklı sıra vicdan rahatlatan. Bugün gerçekten çok ilginç iki lokma itimatım vardı gitti. Şu ramazan günü üzülüyor değilim de acıyorum daha çok. Yazık.
Öyle. Bugün fazlaca günce.
Sevgilerimle.
Geçmiş olsun, baş ağrısı çok kötü ya, basit gibi görünmesine rağmen insanın tüm günü berbat geçebiliyor. Bu aralar çok dalgınım ben de. Sabah olduğunda sürekli felaket rüyaları gördüm, uyandığımda dövülmüş gibiydim. Kalkıp zor gittim kursa, alt pijamamı değiştirmeyi bile unutacaktım evden çıkarken fark ettim. 😅
YanıtlaSilİş dünyası öyle malesef, insanlar garip, ben nasıl davranırsam insanların da öyle davranmasını beklerim hep.
Her yerde başkasının işine karışıp ahkam kesen çok oluyor. Kursta bile bunalıyorum, herkes kendini düzeltse keşke başkasını düzeltmeye çalışmadan önce.
Evet çok kötüüü mahvediyor insanı.
SilYaaaa ahaahhah ben de pantalon üstüne etek giyiyorum namaz kılarken sonra çıkarmayı unutursam diye çok korkuyorum bazen çünkü o derece dalgın oluyorum :))))
İş dünyası rezalet. Karaktersiz insan dolu. Bana dediği şeyi iki dakika sonra başkasına başka türlü diyen dersin, bütün iyi şeylere önden koşup nispeten rahatını kaçıracak şeylere diğer insanları itekleyen mi dersin böyle şeyler. Zaten eleştiri hastalığı bambaşka bir mevzu. Dönsün kendine baksın rica ediyorum. Hiçbiri de tırnağımız olamaz.