Gün 8

 Sevgili blogcum,

Her gün nasıl gittikçe zorlaşabilir hayat hayret ediyorum.

Bazen diyorum acaba haksızlık mı ediyorum. Yok arkadaş etmiyorum. 

Kalp kırmayayım diye beş bin yerimden bıçaklanıyorum.  Her yaradan oluk oluk kan akıyor. Ben kansızlık için vitamin içiyorum. Harikayım. 

Açma şu konuyu işte tut dilini değil mi? Yok, al işte böyle böyle dökülüyor kardeş kanı. Kalleş kanı. Tebelleş kanı. 

Allah Allah ya Rabbi dayanma gücü ve kabiliyeti.

Ramazan geldi elhamdülillah. Diyorum Allah'ım ayırma bizi. Biz boşa akıyoruz, zaman boşa akıyor, su boşa akıyor ve en çok gözyaşları...

Sen tut Allah'ım yoksa düşeceğiz. Bırakma bizi. Devrilecek semaver, alev alacak minder,er, ser...

Yoruldum yoruldum anlatabiliyor muyum? Günlerdir bundan gayri de bir şey yazmış değilim. Yine de her yorgunluğum eşsiz. Kendimi tebrik ediyorum.

En çok kendimi tebrik ediyorum görüyorsun. Ben bu dağı aşarım, ben bu yolu koşarım, ben bu taşı taşırım, ben bu yaşı yaşarım. Olur mu olur ya nasip ya Rabbi. Sen tamam dersen olur. Sen olsun dersen olur. 

Ramazan niyeti oruçken, iftarda bana ferahlık, hayırlı ömür ve ölüm duası. 

Hayırlar yaz başımıza, iyiler çıkar karşımıza. Amin.