Gün 6

Bismillah 

Bugün bana değişik şeyler oldu.  Önceleri moralim yüksekti. Kitap konuşarak güne başladım. Önerdiğim bir kitabı biri okumuş ve çok beğenmişti. Mutlu oldum. 

Dün gece Alma ve Yedi Canavar'ı bitirdim. Müthiş güzel bir kitap. 

Kitaptaki canavarlar bana hep musallat oluyorlar. Bir, devamlı her şeyi berbat edeceğimi söylüyor. Altı ağlamamı söylüyor. İki uykumu getiriyor. Üç uyutmuyor. Dört devamlı dikkatimi dağıtıyor. Beş hiçbir iş yapmamı istemiyor. Yedi yeter artık diye bağırmak istememe sebep oluyor. Ve karanlık bir türlü peşimi bırakmıyor.

Bismillah demesem başlayamam bile yazmaya, öyle canavarlar.

Allah'ım bazen yaşamak müthiş zor bir hal alıyor.

Bugün arabada giderken farklı şeyler düşünmeye başladım. Acaba dedim Şeyma sen o kadar yolları Hak için mi geldin, nefsin için mi? Olamaz  mı olabilir. Öyle miydi acaba? Ama doğru bir karardı nereden baksan.

Müthiş ötesi yorgunum. Çılgın bir pes etme isteği hakim. Allah için yazıyorsam yazıyorum, Allah için yaşıyorsam yaşıyorum o kadar. 

Bilemiyorum blogcum bazı şeyler sanki böyle kırılıyor. O şeyler neyse ben de beraberinde kırılıyorum. Parçalanıyorum, dağılıyorum. 

Yine de Allah var bu dağılmak eski dağılmaklara benzemiyor. Önceden olsa yıkılacağım şeyler beni dönüştürüyor. Hamd olsun. 

Müthiş yoruldum. Zanzibar'a mı gitsem acaba? Küt diye bütün hazırlıkları göze alıp yollara mı düşsem? Uzun yollar mı yürüsem?